کشاورزی

CDC اعلام کرده است که شیوع عفونت سالمونلا سنفتنبرگ در کره بادام زمینی جیف به پایان رسیده است و تحقیقات FDA بسته شده است. شیوع 21 بیمار در 17 ایالت تایید شده بود. چهار نفر نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشتند. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، هیچ مورد مرگی گزارش نشده است.

در یک به روز رسانی روز چهارشنبه، سازمان غذا و دارو گزارش داد که تحقیقات آن بسته شده است. آژانس آخرین بار گزارش داد که این عفونت‌ها به برخی از محصولات کره بادام‌زمینی با برند جیف که در کارخانه J.M. Smucker در لکسینگتون، کنتاکی تولید می‌شد، مرتبط است.

شرکت J.M. Smucker داوطلبانه برخی از کره بادام زمینی با نام تجاری Jif را فراخواند و بسیاری از شرکت‌های دیگر که از کره بادام زمینی به عنوان یک ماده در محصولات خود استفاده می‌کردند نیز فراخوانی صادر کردند. طبق بیانیه FDA، "FDA در حال تهیه گزارشی برای بحث در مورد یافته‌ها و ارائه اطلاعات برای کمک به تلاش‌های پیشگیری آینده است."

برای مصرف‌کنندگان، FDA همچنان از آنها می‌خواهد بررسی کنند که آیا کره بادام‌زمینی فراخوان‌شده را در دست دارند یا از دستگاه کره گیر بادام‌ زمینی سناباد ماشین فراخوان‌شده با نام تجاری جیف استفاده کرده‌اند که دارای کد تعداد 1274425 تا 2140425 است و هفت رقم اول به 425 ختم می‌شود. هر کس در یک خانواده این کره بادام زمینی را خورده یا استفاده می‌کند و علائم سالمونلوز دارد، باید با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود تماس بگیرد.

برای خرده‌فروشان، بسته‌بندی‌های مجدد و تولیدکنندگان، FDA توصیه می‌کند برای کدهای UPC و سایر اطلاعات خرده‌فروش به بیانیه مطبوعاتی فراخوان شرکت مراجعه کنند. خرده‌فروشان، بسته‌بندی‌کنندگان مجدد یا تولیدکنندگان نباید کره بادام‌زمینی فراخوان شده یا محصولات حاوی کره بادام‌زمینی فراخوان‌شده را بفروشند یا سرو کنند.

 

درباره عفونت سالمونلا

غذای آلوده به باکتری سالمونلا معمولاً ظاهر، بو یا مزه فاسد ندارد. هر کسی ممکن است با عفونت سالمونلا بیمار شود. بر اساس CDC، نوزادان، کودکان، سالمندان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به بیماری‌های جدی هستند، زیرا سیستم ایمنی آنها شکننده است.

هرکسی که هر محصولی را خورده یا مصرف کرده است و علائم عفونت سالمونلا را ایجاد کرده است باید به دنبال مراقبت‌های پزشکی باشد. افراد بیمار باید درمورد مواجهه احتمالی با باکتری سالمونلا به پزشک خود اطلاع دهند زیرا برای تشخیص سالمونلوز آزمایشات خاصی لازم است. علائم عفونت سالمونلا می‌تواند بیماری‌های دیگر را تقلید کند که اغلب منجر به تشخیص اشتباه می‌شود.

علائم عفونت سالمونلا می‌تواند شامل اسهال، گرفتگی عضلات شکمی و تب در 12 تا 72 ساعت پس از خوردن غذای آلوده باشد. در غیر این صورت، بزرگسالان سالم معمولاً چهار تا هفت روز بیمار هستند. اما در برخی موارد، اسهال ممکن است آنقدر شدید باشد که بیماران نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.

افراد مسن، کودکان، زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، مانند بیماران سرطانی، بیشتر در معرض ابتلا به یک بیماری شدید و شرایط جدی، گاهی اوقات تهدید کننده زندگی هستند. برخی افراد بدون اینکه بیمار شوند یا علائمی از خود نشان دهند، آلوده می‌شوند. با این حال، آنها هنوز هم ممکن است عفونت را به دیگران سرایت کنند.

با تشدید و مکرر شدن رویدادهای بارندگی، کودهایی که در زمین‌های کشاورزی میدوسترن اعمال می‌شوند، از بین می‌روند و آبراه‌های دور و نزدیک را آلوده می‌کنند.

 

شهرستان شامپین، ایلینویز، واقع در قلب سبد نان آمریکا، به تامین تقاضای کشور برای ذرت و سویا کمک می‌کند و در عین حال یکی از تاثیرات موذیانه تر تغییرات آب و هوا یعنی رواناب کود را تامین می‌کند.

 

هر سال، کشاورزان تن‌ها کود نیتروژن را به بخش‌های وسیعی از محصولاتی که منظره مسطح Champaign را پوشانده‌اند، مصرف می‌کنند.

 

از آنجایی که باران کودهای استفاده نشده را به رودخانه اسپون نزدیک می‌برد، باعث رشد جلبک‌های سمی در پایین دست می‌شود.

 

مواد مغذی اضافی همراه با آب از Spoon به مجموعه‌ای از رودخانه‌های بزرگ‌تر می‌ریزند تا اینکه به خلیج مکزیک ریخته می‌شوند و به منطقه مرده عظیمی دامن می‌زنند که در آن هیچ حیاتی نمی‌تواند زنده بماند.

 

ویرانی‌های زیست محیطی - افزایش شکوفه‌ها و یک منطقه مرده به طور مداوم در حال رشد - برای چندین دهه به خوبی ثبت شده است.

 

اما بسیاری از دانشمندان اکنون بر این باورند که تغییرات در نحوه بارش باران، همانطور که در تحقیقات یک ساله USA TODAY توضیح داده شد، زمینه را برای بدتر شدن اوضاع فراهم کرده است. این سیاره که در حال گرم شدن است، به طور کلی بارندگی بیشتر و به طور خاص بارندگی‌های بیشتری را به همان مناطق ایالات متحده می‌آورد که اکثر محصولات کشاورزی وابسته به کود در آمریکا رشد می‌کنند.

 

شهرستان Champaign، که یکی از بالاترین مقادیر نیتروژن مازاد کشور را دارد، برای این تاثیر در حد صفر است.

 

USA TODAY و Investigate Midwest داده‌های بارش بهاره و سطوح نیتروژن را بین سال‌های 2014 و 2020 در رودخانه اسپون تجزیه و تحلیل کردند. این تجزیه و تحلیل نشان داد که انواع رویدادهای شدید بارندگی که توسط یک سیاره در حال گرم شدن رایج‌تر می‌شوند، سه برابر بیشتر از سایر رویدادهای بارانی باعث روان‌آب کود می‌شوند و به سهم بزرگی از آن در آبراه‌ها کمک می‌کنند.

 

رسانه‌ها شهرستان Champaign را به دلیل نرخ بالای نیتروژن مازاد برای محصولات ذرت - شماره سه در کشور - و به دلیل اینکه یکی از معدود مکان‌هایی است که سازمان زمین‌شناسی ایالات متحده غلظت نیتروژن حوضه آبخیز را در یک دوره چند ساله دنبال می‌کند، انتخاب کردند.

 

نیتروژن در قاشق در طول هفت بهاری که دولت فدرال آن را ردیابی کرد، 42 بار افزایش یافت. سی و شش سنبله پس از بارندگی به وجود آمدند، زمانی که کود به ذرات خاک می‌چسبد و از مزارع مزرعه دور می‌شود و به رودخانه می‌رود.

 

با این حال، گاهی باران‌ها آنقدر سریع و شدید می‌آمدند که ده‌ها هزار پوند کود نیتروژن به رودخانه می‌ریخت و سطح را به اوج می‌رساند.

 

سه طوفان شدید، یک سوم کل نیتروژن را در این دوره زمانی به رودخانه اسپون ریختند.

 

این یافته‌ها منعکس کننده یک مطالعه بزرگتر است که توسط چندین محقق انجام شده است که نشان می‌دهد باران شدید در سراسر حوضه رودخانه می‌سی سی پی نیز به یک سوم از نیتروژن سرازیر شده به خلیج مکزیک کمک می‌کند. این باران شدید تنها در نه روز در سال اتفاق می‌افتد.

 

بر اساس اندازه‌گیری‌های اخیر اداره ملی اقیانوسی و جوی، در میان بارزترین پیامدهای رواناب کود، منطقه مرده خلیج‌فارس در سواحل لوئیزیانا و تگزاس قرار دارد و حدود 6330 مایل مربع آب را غیرقابل سکونت کرده است.

 

شکوفایی جلبک‌های شناور در 35 سال گذشته گسترش یافته و کاهش یافته است، اما به طور مداوم از هدف تعیین شده توسط گروه ویژه هیپوکسی آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده فراتر رفته است. میانگین پنج ساله فعلی تقریباً سه برابر بیشتر از هدف است.

 

اما این فقط خلیج مکزیک نیست. رواناب کودها بر رودخانه‌ها و دریاچه‌های سراسر کشور ویران می‌کند. آب آشامیدنی را آلوده می‌کند، به آبزیان آسیب می‌رساند و هم مردم و هم حیوانات خانگی را بیمار می‌کند. جمعیت گاو دریایی در فلوریدا را از بین برده و خلیج چساپیک در شمال شرقی را آلوده کرده است.

 

یک مطالعه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری نشان داد که انواع خاصی از شکوفه‌های جلبک، مانند سیانوباکتری، باعث عفونت‌های تنفسی، خونریزی گوارشی و استفراغ می‌شوند و مسئول حداقل 321 بازدید از اورژانس در ایالات متحده بین سال‌های 2017 تا 2019 هستند. در سراسر جهان سالانه حدود 60000 نفر در اثر شکوفه‌های جلبک مسموم می‌شوند.

 

شکوفه‌ها همچنین متان را منتشر می‌کنند، گاز گلخانه‌ای که گرمایش جهانی را تشدید می‌کند. EPA اخیراً دریافته است که انتشار گازهای گلخانه‌ای می‌تواند در قرن آینده 30 تا 90 درصد افزایش یابد.

 

این یک حلقه بازخورد ویرانگر است. شکوفه‌های جلبک به گرم شدن کره زمین کمک می‌کند، که باعث افزایش بارندگی می‌شود و سپس رواناب کود را تشدید می‌کند.

 

بر اساس ارزیابی آب و هوای ایالت در سال 2021، در ایلینوی، تعداد روزهایی که حداقل دو اینچ بارندگی دارند، در طول قرن گذشته حدود 40 درصد افزایش یافته است. و بهار - زمانی که بسیاری از کشاورزان کود مصرف می‌کنند - انتظار می‌رود تا پایان این قرن شاهد برخی از بزرگترین دستاوردها در بارندگی باشد.

 

در عین حال، کشاورزان به طور فزاینده‌ای از کودهای شیمیایی استفاده کرده اند. تنها بین سال‌های 1960 و 1980، استفاده از آن در محصولات برتر کشور سه برابر شد - از 7.5 متریک تن اعمال شده در سال به 23.7 میلیون تن. این سطوح از آن زمان تا کنون در اطراف نقطه اوج معلق بوده اند.

 

آنچه در شهرستان شامپین اتفاق می‌افتد در صدها شرکت کشاورزی ضرب کنید

آنچه را که در شهرستان شامپین اتفاق می‌افتد در صدها جامعه کشاورزی در سراسر ایالات متحده و به‌ویژه در حوضه رودخانه می‌سی‌سی‌پی ضرب کنید.

 

ترنت فورد، اقلیم شناس ایالت ایلینوی گفت: یکی از "قوی ترین سیگنال‌های" تغییرات آب و هوایی افزایش شدت بارندگی است. او گفت که یکی از بزرگترین چالش‌های آن افزایش رواناب کود است.

 

با وجود مشکلات، مقررات کمی از سوی دولت در مورد کاربرد و مدیریت کود وجود دارد. برخلاف آفت‌کش‌ها، کشاورزان می‌توانند هر چقدر که می‌خواهند از کود استفاده کنند و برای بیش از حد مطمئن، جریمه یا جریمه‌ای ندارند.

 

ریچارد کروز، استاد زراعت در دانشگاه ایالتی آیووا، گفت که تنظیم استفاده از کودهای شیمیایی و کود دامی دشوار خواهد بود. او گفت: «شما باید تقریباً هر هکتاری را که کشت می‌شود، پلیس کنید.

 

تلاش‌های دولت برای انجام این کار به طور مداوم با مخالفت گروه‌های کشاورزی مانند فدراسیون اداره مزرعه آمریکا مواجه شده است.

 

در همین حال، اقدامات داوطلبانه برای کاهش رواناب - مانند کاشت گیاهان پوششی - به کندی انجام شده است.

 

طبق گزارش دوسالانه ایالت، در ایلینویز، کشاورزان در مجموع 1.4 میلیون هکتار محصول پوششی در سال 2019 کاشتند، اما برای دستیابی به اهداف بلندمدت EPA در کاهش مواد مغذی، به 20.7 میلیون هکتار دیگر در ارتباط با سایر اقدامات مدیریتی نیاز است. .

 

کتی گرگ، متخصص کشاورزی در شبکه غیرانتفاعی Prairie Rivers Illinois می‌گوید: «آنها به اندازه‌ای نیستند که ما باید ببینیم تا واقعاً تغییری ایجاد شود. سپس این با تغییرات آب و هوایی پیچیده تر می‌شود.

 

کود بیشتر، مشکلات بیشتر

در اواخر ژوئن، آن سوانسون، کشاورز کانتی Champaign، نگاه کرد که ابرهای بارانی در حال جمع شدن آسمان را تاریک کرده است.

 

سوانسون که یک مزرعه ارگانیک 10 هکتاری را اداره می‌کند که گوجه‌فرنگی، فلفل و کدو را پرورش می‌دهد، می‌دانست که بارش باران برای محصولاتش فاجعه‌ای به همراه دارد.

 

غواصی غافلگیرکننده‌ای که در آن هفته بر روی بیشتر مناطق مرکزی ایلینوی سقوط کرد، گردبادهایی را ایجاد کرد و به رویدادهای خارج از منزل پایان ناگهانی داد. همچنین منطقه شهری Champaign-Urbana را با 5.1 اینچ باران خیس کرد.

 

بر اساس نظرسنجی آب ایالتی ایلینویز در دانشگاه ایلینویز در اوربانا-شامپین، این نیم اینچ بالاتر از میانگین میزان بارندگی منطقه برای کل ماه است.

 

بارش باران باعث شد که در بیشتر 2000 گوجه فرنگی سوانسون لکه‌های باکتریایی ایجاد شود و فصل زودتر به پایان برسد.

 

سوانسون گفت: «شما فقط انتظار ندارید که بعد از ژوئن آنقدر باران ببارد. "این واقعا ناامید کننده بود."

 

سوانسون در حوضه آبخیز رودخانه اسپون نیست، بنابراین هر کود اضافی از مزرعه او در عوض به رودخانه کاسکاسکیا تخلیه می‌شود. اما سوانسون برای اطمینان از باقی ماندن مواد مغذی در خاکش از روش‌های کشاورزی زیادی استفاده می‌کند.

 

سوانسون گفت، در ابتدای هر فصل، او از خاک خود نمونه برداری می‌کند تا ببیند از قبل چقدر مواد مغذی دارد و مصرف کود خود را بر این اساس تنظیم می‌کند. او به جای اینکه همه آن را در شروع فصل رشد بریزد، با رشد محصولاتش کم کم از آن استفاده می‌کند.

 

اگر پیش‌بینی آب‌وهوا بارش‌های شدید را نشان دهد، او تا شرایط خشک‌تر صبر می‌کند تا محصولات بتوانند بیشترین مواد مغذی را دریافت کنند.

 

دقیقاً به همین دلیل است که «پانسمان کناری» معمولاً کارآمدتر است، زیرا در طول فصل رشد محصول را با قاشق غذا می‌دهید، برخلاف پوشاندن این توده بزرگ در ابتدای فصل یا حتی قبل از شروع فصل. کلسی گریشیم، محقق دانشجوی کارشناسی ارشد در بخش علوم طبیعی و منابع محیطی در دانشگاه ایلینوی.

 

سوانسون همچنین از محصولات پوششی استفاده می‌کند. گرگ گفت، گیاهان پوششی که در خارج از فصل کاشته می‌شوند، زمانی که مزارع معمولاً برهنه هستند، می‌توانند ساختار خاک را بهبود بخشند و آن را بیشتر شبیه یک «اسفنج» کنند. اسفنج آب اضافی و مواد مغذی را جذب می‌کند و همچنین سلامت کلی خاک را بهبود می‌بخشد.

 

سوانسون گفت: "با کشت پوششی، من می‌خواهم مطمئن شوم که این مواد مغذی را دوباره در خاک برمی‌گردانم تا سال به سال آنها را از مواد مغذی تهی نکنم."

 

اما سوانسون یک استثناست.

 

کروز، استاد دانشگاه ایالتی آیووا، گفت که بسیاری از کشاورزان بیش از حد کود را به عنوان پرچینی در برابر باران شدید استفاده می‌کنند. او گفت که این یک راه ارزان برای اطمینان بیشتر از هر برداشت است، اما می‌تواند مشکل رواناب را تشدید کند.

 

کروز گفت: «این مانند یک بیمه نامه است. "هزینه‌های کود، اما نداشتن کافی برای بهینه سازی عملکرد شما، هزینه بیشتری دارد."

 

طبق داده‌های گردآوری‌شده توسط محققان دانشگاه ایالتی آیووا، محصولات ذرت تنها در شهرستان شامپین به طور متوسط ??31 میلیون پوند بیشتر از هر سال نیتروژن مورد نیاز خود در دهه منتهی به 2019 داشتند.

 

این سومین میزان نیتروژن مازاد در کشور برای ذرت است که یکی از وابسته‌ترین محصولات کشاورزی به کود است.

 

سمی و پرهزینه

اریکا بالزا در حدود 350 مایلی شمال شهرستان شامپین، به طور مستقیم از پیامدهای سمی و پرهزینه رواناب کنترل نشده کود آگاه است.

 

هنگامی که مادر دو فرزند نزدیک به یک دهه پیش به خانه شوهر جدیدش در روستایی Kewaunee County، ویسکانسین، خارج از گرین بی نقل مکان کرد، به یاد می‌آورد که او به آنها هشدار داده بود که آب ننوشند.

 

او به یاد می‌آورد که او گفت: "می توانید با آن دوش بگیرید، می‌توانید با آن لباس بشویید، ماشین ظرفشویی را روشن کنید، اما نمی‌توانید آب را اینجا بنوشید."

 

بالزا گفت که دلیل: کود مورد استفاده به عنوان کود در مزارع مزرعه مجاور پس از بارندگی به چاه خانواده او نفوذ می‌کند. چندین بار آزمایش آب برای باکتری کلیفرم مثبت شده است.

 

این وضعیت مخصوصاً برای بالزا خطرناک است زیرا سیستم ایمنی بدن او به دلیل سرطان سینه متاستاتیک مرحله چهار به خطر افتاده است.

 

اما این تنها مشکل نیست.

 

یک روز در سال 2016، بالزا گفت، قبل از رفتن به طبقه بالا برای رختخواب، ماشین ظرفشویی خود را روشن کرد. وقتی شیر آب را باز کرد تا دندان‌هایش را مسواک بزند، آب قهوه‌ای رنگ بیرون ریخت و بوی کود می‌داد. آزمایش باکتری گاو و E. Coli را نشان داد.

 

اداره منابع طبیعی ویسکانسین و کمک مالی یک کشاورز هزینه بیش از 13000 دلاری نصب یک چاه جدید برای انتقال آب به خانه او را پوشش داد. اما بالزا مجبور شد خودش یک ماشین ظرفشویی جدید 700 دلاری بخرد، زیرا این حادثه ماشین ظرفشویی قدیمی را خراب کرد.

 

او گفت حتی با وجود چاه جدید، آب او هنوز شواهدی از باکتری‌های کلیفرم و E. coli و همچنین سطوح بالای نیترات را نشان می‌دهد.

 

بالزا گفت که نظارتی بر کشاورزانی که کود دامی مصرف می‌کنند وجود ندارد.

 

او در مورد کشاورزی که فکر می‌کند مسبب روان آب بود، گفت: «او با یک سیلی به مچ دست رفت.

 

تاسیسات تصفیه آب جوامع به اندازه چاه‌های فردی در معرض خطر هستند.

 

تنها نیم ساعت رانندگی در شرق شامپاین در شهرستان همسایه ورمیلیون، کارخانه تصفیه آب سطحی آکوا ایلینویز، آب آشامیدنی دریاچه ورمیلیون را که به حدود 38000 نفر سرو می‌شود، تمیز می‌کند.

 

مدیر کارخانه، دیوید کرونک، گفت که نیترات در عرضه یک مشکل فصلی است.

 

او گفت که در بهار - زمانی که برخی کشاورزان کود می‌دهند و زمانی از سال که انتظار می‌رود شاهد یکی از بزرگترین افزایش بارندگی به دلیل تغییرات آب و هوایی باشیم - غلظت نیترات می‌تواند 12 تا 13 میلی گرم در لیتر قبل از تصفیه آب باشد. . حد فدرال 10 میلی گرم در لیتر است.

 

کرونک گفت: در دهه 1990، زمانی که سطح نیترات از حد فدرال خارج شد، به ساکنان آب بطری داده شد. بنابراین، در سال 2000، یک واحد تبادل یونی 4 میلیون دلاری برای فیلتر کردن آب نصب شد.

 

کرونک گفت که گیاه او با کشاورزان کار می‌کند، بنابراین آنها از بهترین روش‌ها برای اطمینان از ورود نیترات‌ها به آب استفاده می‌کنند.

 

این دفاع اصلی شماست، صادقانه. ما آخرین دفاع هستیم.» ما در اینجا آب شما را برای نوشیدن بی خطر می‌کنیم. اما برای بقیه حوضه رودخانه می‌سی سی پی چه می‌کند؟ هنوز به آنجا می‌رود.»

 

یکی دیگر از مشکلاتی که جوامع در سراسر کشور از رواناب با آن روبرو هستند، شکوفه‌های جلبک سمی در دریاچه‌ها و حوضچه‌ها است.

 

آوا بوسول، مدیر خدمات زیست محیطی McCloud Aquatics، یک شرکت مدیریت دریاچه مستقر در ایلینوی شمالی، گفت سیانوباکتری‌ها، نوعی جلبک سمی، در برخی مناطق کشاورزی یا مناطقی که توسعه شهری زیادی در ایلینویز دارند، بیشتر شده است.

 

به گفته او، اگرچه جلبک‌های سبز معمولی بیشتر از سیانوباکتری‌ها توسط این شرکت یافت می‌شود، اما جلبک‌های سبز همچنین می‌توانند ماهی‌ها را از اکسیژن محروم کنند، اگر دریاچه یا استخر درمان نشود.

 

اگرچه کاهش کیفیت آب که آنها مشاهده کرده‌اند می‌تواند به دلیل افزایش کلی شکوفه جلبک‌ها باشد، Boswell گفت که می‌تواند به افزایش دفعات آزمایش نیز نسبت داده شود.

 

"ضعیف، بدون تمرکز و کمبود بودجه"

تلاش برای تنظیم کاربرد کود و رواناب با مقاومت شدید صنعت کشاورزی مواجه شده است.

 

این چالش، از قضا، با قانون آب پاک در سال 1972 دشوارتر شده است. اگرچه کشاورزی مدت‌هاست که به عنوان منبع اصلی آلودگی آب شناخته شده است، قانون مهم کشور به صراحت تخلیه‌های آن را از مقررات مستثنی می‌کند.

 

یکی از محققین دانشگاه وندربیلت به نام جی بی رول در سال 2000 نوشت، در نتیجه، تلاش‌ها برای رسیدگی به آن «ضعیف، بدون تمرکز، و بودجه کم» بوده است، و لابی‌های شدید گروه‌های مزرعه‌ای باعث شده تا قوانینی به اجرا نگذارند.

 

این همان چیزی است که در سال 2014 اتفاق افتاد، زمانی که دولت اوباما به دنبال تعریف گسترده‌تری از آب‌هایی بود که با این اقدام محافظت می‌شوند، اقدامی که کشاورزان آن را بیش از حد نامیدند. آنها می‌ترسیدند که دولت تلاش کند خندق‌ها، حوض‌ها و حتی گودال‌های آبیاری آنها را تنظیم کند.

 

فدراسیون اداره مزرعه آمریکا با راه‌اندازی یک کمپین #DitchtheRule پاسخ داد که این تلاش‌ها را به عنوان «غصب زمین» معرفی کرد.

 

به گزارش مرکز سیاست‌های پاسخگو، دفاتر کشاورزی دولتی و سایر گروه‌هایی که نماینده کشاورزان هستند نیز به این اقدام پیوستند. در سال 2015، فدراسیون اداره مزرعه آمریکا 2.8 میلیون دلار برای لابی کردن مسائلی که شامل قوانین آب پاک می‌شد، هزینه کرد.

 

EPA با کمپین خود به نام #DitchtheMyth برای مبارزه با آنچه که "اطلاعات غلط" نامیده می‌شود، پاسخ داد. اداره حسابرسی دولت بعداً متوجه شد تاکتیک‌های دیگری که به کار می‌برد، قانون علیه تبلیغات مخفی را نقض می‌کرد.

 

در نهایت، این قانون به هم ریخت.

 

چند سال قبل از آن نبرد، در سال 2011، EPA هشدار داده بود که نیمی از جریان‌های آب در ایالات متحده دارای سطوح متوسط ??به بالا نیتروژن هستند و نقض آب آشامیدنی نیترات در هشت سال گذشته دو برابر شده است.

 

آژانس این هشدار را در آنچه به عنوان "یادداشت استونر" شناخته می‌شود صادر کرد و پیشنهاد کرد که ایالت‌ها این سطوح را با تمرکز بر چندین حوزه از جمله استفاده از کودهای کشاورزی کاهش دهند.

 

اما، یک دهه بعد، ایلینوی و سهامداران آن هنوز در حال اجرای طرحی برای کاهش رواناب هستند.

 

ترور سمپل، هماهنگ کننده اجرای استراتژی کاهش اتلاف مواد مغذی ایلینوی برای EPA ایالت، گفت: «شما در تلاش هستید تا بر تغییر در حدود 22 میلیون هکتار از زمین‌های زراعی که توسط حدود 72000 کشاورز مستقل اداره می‌شود، تأثیر بگذارید و این یک پیشرفت بزرگ است.

 

EPA ایالتی یکی از چندین شریک در تلاش مداوم برای کاهش رواناب است. سایرین شامل وزارت کشاورزی ایالتی و اداره مزرعه ایلینوی است.

 

لورن لورکینز، مدیر سیاست زیست محیطی دفتر مزرعه ایلینوی، گفت که گروه‌ها یادداشت استونر را مورد توجه قرار دادند. "اکنون ما کاملاً در میانه اجرای استراتژی خود برای یک چالش بسیار پیچیده زیست محیطی هستیم."

 

چارلز مایر، یک قانونگذار جمهوری خواه، گفت که اکثر کشاورزان در حال حاضر تمام تلاش خود را می‌کنند تا محیط زیست را برای نسل بعدی بهتر بگذارند.

 

او گفت: «کشاورز نمی‌خواهد برای کودی که در نهایت شسته می‌شود و در آب فرو می‌رود، هزینه بپردازد. "ما می‌خواهیم کود را در خاک نگه داریم."

 

اقدام کردن

نشانه‌هایی وجود دارد که برخی از برنامه‌های دولت در حال افزایش است.

 

در ایلینویز، برنامه پوشش‌های پاییزی برای پس انداز بهاری 5 دلار تخفیف بیمه برای هر هکتار محصول پوششی ثبت نام شده ارائه می‌دهد. در طول فصل رشد 2019-20، ایالت برای 50000 هکتار بودجه داشت.

 

سهم فقط یک هفته پس از افتتاح پر شد.

 

طبق گزارش دوسالانه ایالت، فصل گذشته، این تخصیص در 12 ساعت با 130050 هکتار اضافی درخواست شده بود. اکنون، طبق EPA ایالت، این برنامه سقف هکتاری خود را دو برابر خواهد کرد.

 

فراتر از نگهداری در کود، گیاهان پوششی ممکن است میزان تولید غذا را در یک مزرعه بهبود بخشند. بر اساس برنامه تحقیقات و آموزش کشاورزی پایدار، برنامه‌ای که توسط وزارت کشاورزی ایالات متحده حمایت می‌شود، مزارعی که حداقل برای پنج سال متوالی از محصولات پوششی استفاده می‌کنند، می‌توانند انتظار افزایش سه درصدی در تولید ذرت و حدود پنج درصد افزایش در تولید سویا را داشته باشند.

 

آن ویلیامز، نماینده ایالت دموکرات در ایلینوی و رئیس کمیته انرژی و محیط زیست ایالت، گفت که بسیاری از جامعه کشاورزی با دیدن این مزایا در حال سازگاری هستند.

 

او گفت: «با وجود تأثیرات آب و هوایی، این مزایا برای بازده و سود آنها دارد. «آن وقت است که شما واقعاً می‌توانید یک استدلال قوی واقعی ارائه دهید که پذیرش اجرای نه تنها به نفع جامعه و جهان به طور کلی نیست، بلکه به نفع اقتصادی شماست.»

 

اما بر اساس گزارش دوسالانه این ایالت، اجرای تمام شیوه‌های مدیریتی لازم در کشاورزی می‌تواند پرهزینه باشد – حدود 789 میلیون دلار در سال برای کاهش نیتروژن و فسفر در اهداف بلندمدت.

 

ویلیامز گفت: «واقعیت این است که پرداختن به آسیب‌های ناشی از بحران آب‌وهوایی و کاهش آسیب‌های ناشی از آن، اقدامات تهاجمی طولانی‌مدت پایدار در تمام سطوح دولت را به دنبال خواهد داشت». "من فکر می‌کنم که این امر به ترکیبی از آموزش (و) منابع بیشتر اختصاص داده شده به جامعه کشاورزی نیاز دارد."

 

گرگ از شبکه پریری ریورز گفت که اکنون زمان اقدام فرا رسیده است، در غیر این صورت سازگاری با آن دشوارتر خواهد بود.

 

او گفت: «با مشاهده تغییر آب و هوا، رسیدن به جایی که می‌خواهیم سخت‌تر می‌شود. "واقعا زمان مناسبی برای امتحان کردن چیزهای جدید وجود ندارد، اما این چیزی است که بدتر می‌شود."

علی‌رغم چالش‌های جاری، در سراسر سیستم غذایی، مردم و جوامع خلاقانه فکر می‌کنند و برای رسیدگی به مسائل بزرگ جسورانه عمل می‌کنند و نتایج امیدوارکننده‌ای را می‌بینند.

از بحران آب و هوا گرفته تا نژادپرستی سیستماتیک تا همه‌گیری بی‌پایان، چالش‌ها فراوان است و به راحتی می‌توان احساس غرق شدن کرد. اما در سراسر سیستم غذایی، مردم و جوامع خلاقانه فکر می‌کنند و برای رسیدگی به مسائل بزرگ جسورانه عمل می‌کنند و نتایج امیدوارکننده‌ای را می‌بینند.

در یک چشم‌انداز رسانه‌ای که تحت سلطه اخبار بد است، Civil Eats همچنان متعهد به گزارش در مورد افراد و پروژه‌هایی است که تغییرات مثبتی ایجاد می‌کنند. در ماه اوت، مجموعه‌ای از داستان‌های متمرکز بر راه‌حل‌ها را منتشر کردیم و سال را با تکمیل آن فهرست با برجسته کردن پوشش راه‌حل‌هایمان از آن زمان به پایان می‌رسانیم. امیدواریم این افراد و تلاش‌های الهام‌بخش شما را در حالی که به سال 2022 می‌رویم، امیدوار کنند.

 

ایجاد یک زنجیره تامین جایگزین برای پرورش دهندگان قارچ شیتاکه

پروژه Logs to NYC پرورش دهندگان قارچ در شهر را با زمین داران روستایی و الوارهای مازاد به امید ایجاد مسیری برای زندگی با کربن کمتر پیوند می‌دهد.

چاودار هیبرید به کشاورزان کمک می‌کند تا بدون علف کش با ابر علف‌های هرز مبارزه کنند

ابروسیا غول پیکر مقاوم به علف کش در حال از بین بردن محصولات زراعی در سراسر کمربند ذرت است. این مزارع راه حلی پایدار پیدا کرده اند.

یک جنبش دانشجویی جدید به رهبری بومی‌ها از آب‌های مقدس محافظت می‌کند

در بحبوحه بحران آب در ایالت، برنامه‌های درسی مدارس بومی در کالیفرنیای شمالی به جوانان قدرت می‌دهد تا برای آینده آبراه‌های خود مبارزه کنند.

آیا محاسبه هزینه واقعی غذا می‌تواند سیستم جهانی غذا را تغییر دهد؟

یک کتاب جدید استدلال می‌کند که اندازه‌گیری تأثیرات انسانی، اجتماعی و زیست‌محیطی مواد غذایی از تولید تا مصرف نه تنها ممکن است، بلکه ضروری است.

 

با خط مشی رانندگی زنان سیاه پوست جدید Ag آشنا شوید

نسل جدیدی از مقامات منتخب با عضویت در کمیته‌های کشاورزی، ارائه قوانینی برای ارتقای عدالت در کشاورزی و مبارزه با ناامنی غذایی، به نفع کشاورزان محروم و آمریکایی‌های آفریقایی تبار در ایالت‌های خود کار می‌کنند.

 

فصل بعدی از مزرعه تا مدرسه: آسیاب غلات کامل در کافه تریا

یک پروژه آزمایشی جدید در کالیفرنیا در حال خرید یک آسیاب برای یک کافه تریا مدرسه است که نشان دهنده گام بعدی در تلاش چند ساله برای آوردن غلات کامل محلی به مدارس سراسر کشور است.

 

اولین کارخانه لبنیات احیا کننده کشور با طبیعت برای التیام خاک در مقیاس کار می‌کند

در زمانی که برندهای بزرگ لبنیات در حال آزمایش با افزایش شیوه‌های احیا کننده هستند، Alexandre Family Farm در تلاش است تا استانداردهایی را برای آینده صنعت تعیین کند.

 

آیا آبزی پروری می‌تواند به زنان کمک کند تا جایگاه جدیدی در صنعت غذاهای دریایی ایجاد کنند؟

زنان مدت‌هاست که نقش مهمی در شیلات جهانی ایفا کرده‌اند، اما کار آنها تا حد زیادی نامرئی باقی مانده است. از آنجایی که تعداد فزاینده‌ای کسب‌وکارهای آبزی پروری را راه‌اندازی می‌کنند، مشخص نیست که آیا این صنعت مسیری به سوی استقلال و شناخت بیشتر فراهم می‌کند یا خیر.

 

Civil Eats TV: Women in Wool

ما زنانی را که روی زمین، با حیوانات، و با پشم کار می‌کنند تا یک انبار الیاف محلی ایجاد کنند، نشان می‌دهیم: «اگر به این اهمیت می‌دهید که غذایتان کجا می‌آید، باید به این اهمیت دهید که الیافتان از کجا آمده است.

 

کاشتن یک زندگی – و یک آینده – پس از زندان در مزرعه خیریه

برنامه سکونت و اشتغال در یک مزرعه ارگانیک در کارولینای شمالی به زنان زندانی سابق کمک می‌کند تا مسیر جدیدی پیدا کنند.

 

گردشگری در برابر CAFOs: جبهه‌ای جدید در مبارزه با صنعت حیوانات Ag

در جوامع روستایی، ساکنان و کشاورزان خانوادگی به طور فزاینده‌ای نیاز به حفاظت از آبراه‌ها و مناطق طبیعی خود را برای تفریح ??در فضای باز در برابر مزارع کارخانه‌ای که به گفته آنها محیط زیست را آلوده می‌کند و دلارهای گردشگری را تهدید می‌کند، قرار می‌دهند.

 

ثبت یک سوابق دقیق از تغییر آب و هوا می‌تواند غذای این قبیله را نجات دهد

تحقیقات قبیله کاروک در کالیفرنیای شمالی با هدف ایجاد سیستم‌های غذایی انعطاف پذیر در مواجهه با خشکسالی، آتش سوزی جنگلی و آب و هوای شدید انجام شده است.

تجدید حیات باغ‌های وافل به کشاورزان بومی کمک می‌کند تا غذای خود را با آب کمتر تولید کنند.

در مواجهه با تغییرات آب و هوا و خشکسالی‌های مداوم، تعداد فزاینده‌ای از مردم زونی پوئبلو در نیومکزیکو و جاهای دیگر در حال اتخاذ شیوه سنتی کشاورزی هستند.

 

دان لوئیس در حال احیای اقتصاد غلات در دره‌هادسون نیویورک است

جادوگر گندم میراث در حال تطبیق انواع غلات با شرایط آب و هوایی امروزی، توسعه بازار محلی و تلاش برای تنوع بخشیدن به سیستم غذایی است.

پس از یک تاریخ پرتنش، سرانجام برخی از قبایل این قدرت را پیدا کردند که در مورد "غذاهای کالایی" تجدید نظر کنند.

برنامه توزیع غذای USDA در رزرواسیون هند (FDPIR) هم مورد علاقه و هم مورد اهانت است. اکنون، هفت قبیله این فرصت را دارند که غذاهای تازه، محلی و سنتی بیشتری را به جوامع خود بیاورند.

 

با کشاورز آفریقایی در حال کشت برنج در دره‌هادسون نیویورک آشنا شوید

Nfamara Badjie با پیروی از سنت‌های جولای گامبیا، و با گرم شدن آب و هوای منطقه، برنج را در محیطی غیرمعمول کشت می‌کند - و با ریتم طبل آفریقایی برداشت می‌کند.

 

در جنوب غربی خشک، رشد بذر برای انعطاف پذیری آب و هوا

High Desert Seed در محصولات بذری تخصص دارد که در اکوسیستم‌های بیابانی رشد می‌کنند و در عین حال داستان‌ها، طعم، و حاکمیت غذایی را حفظ می‌کنند.

پس از سالها تلاش برای پریری استریپس، این بوم شناس برنده جایزه «نابغه» مک آرتور شد.

لیزا شولت مور مجبور بود مزایای کار خود را برای کشاورزان در کمربند ذرت توضیح دهد. در حال حاضر، بیش از نیمی از کشاورزان در آیووا مایل به کاشت نوارهای چمنزار در کنار زمین‌های زراعی هستند تا سلامت خاک و کیفیت آب را بهبود بخشند و تغییرات آب و هوایی را کاهش دهند.

 

مزرعه‌ای در بالای یک مرکز همایش در نیویورک رشد می‌کند

مرکز جاویتس که بزرگترین فضای سبز روی پشت‌بام شهر را در خود جای داده است، در ماه سپتامبر گسترش یافت و مزرعه‌ای به مساحت یک جریب را در بر گرفت که آشپزخانه خود را با غذای تازه در فاصله تقریباً صفر مایل غذا تامین می‌کند.

 

در مزرعه هنری، تجربه سازگاری رادیکال با بحران آب و هوا

در 25 سال گذشته، هنری براکمن، کشاورز ارگانیک ایلینوی، تأثیر تغییرات آب و هوایی را در مزرعه خود مشاهده کرده است. او اکنون در تلاش برای نجات آن و میراث آن است.

کتاب جدید نویسنده بارتو المور به بررسی این موضوع می‌پردازد که چگونه تاکتیک‌های این شرکت «بخش‌هایی از بافت جامعه را پاره می‌کند»، به جوامع مزرعه آسیب می‌زند و سیستم غذایی را تغییر می‌دهد .

برای چندین دهه، شرکتی که زمانی با نام مونسانتو شناخته می‌شد، بر کشاورزی ایالات متحده تسلط داشت. این شرکت جهانی که به دلیل سیستم Roundup Ready خود - که شامل علف‌کش Roundup ساخته شده با گلیفوسیت و دانه‌هایی است که از نظر ژنتیکی برای مقاومت در برابر آن تغییر یافته‌اند، معروف است - تا دهه 1990 به بزرگترین فروشنده بذر در جهان تبدیل شد. نزدیک به 30 سال است که بایر، شرکت داروسازی آلمانی که مونسانتو را در سال 2018 خریداری کرد، اکنون با تعدادی از دعوای حقوقی مهم مرتبط با پتانسیل ایجاد سرطان گلایفوسیت و همچنین شکست سیستم Roundup مواجه است.

بارتو جی المور مورخ در کتاب جدید خود به نام پول بذر: گذشته مونسانتو و آینده غذایی ما به سابقه مونسانتو در تولید نه تنها راندآپ، بلکه همچنین بسیاری از مواد شیمیایی که دنیای مدرن ما را می‌سازد، می‌پردازد: بی‌فنیل‌های پلی کلر (PCB) در تجهیزات الکتریکی. برگ‌زدایی در علف‌کش‌های خانگی و باغچه‌ها و عامل نارنجی مورد استفاده برای جنگ شیمیایی در طول جنگ ویتنام و علف‌کش dicamba.

المور سوابق گمراه‌کردن تنظیم‌کننده‌ها و مردم را در مورد خطرات چنین مواد شیمیایی برای سلامت انسان و محیط زیست دنبال می‌کند و توضیح می‌دهد که چگونه خود این مواد شیمیایی در آینده قابل پیش‌بینی عمیقاً در اقتصاد و سیستم کشاورزی ما جا افتاده‌اند.

Civil Eats با المور در مورد اینکه چگونه مونسانتو تأثیر زیادی بر سیستم غذایی ما داشته است، آسیبی که محصولات این شرکت بر جوامع کشاورزی وارد کرده است، و اینکه آیا بایر هرگز از تجارت کشاورزی با مواد شیمیایی دور خواهد شد صحبت کرد.

 

مونسانتو چگونه وارد تجارت مواد شیمیایی شد؟

ما به مونسانتو به عنوان یک تجارت بذر فکر می‌کنیم. اما وقتی به تأسیس آن در سال 1901 برگردید، آنها اصلاً در تجارت بذر نیستند. آنها تا دهه 80 صاحب یک شرکت بذر نبودند. این کتاب تعداد چیزهایی که این شرکت در طول زمان ساخته است را نشان می‌دهد. کافئین در اوایل یکی از سودآورترین محصولات آن بود که عمدتاً به کوکاکولا فروخته می‌شد. بدون قراردادهای کوکا، مونسانتو احتمالا وجود نداشت. سپس شروع به تنوع کرد: پلاستیک، الیاف مصنوعی، لاستیک مصنوعی، ترکیباتی مانند PCB. برخی از آنها سمی هستند و مونسانتو در دهه 60 می‌دانست که واقعاً مشکل ساز هستند.

مونسانتو تقریباً هر چیزی را که دنیای مدرن را ساخته است ساخته است. می‌خواستم نه فقط داستان کشاورزی را تعریف کنم، بلکه می‌خواستم به ترکیبات دیگری برگردم که هنوز با ما هستند و هنوز بر محیط زیست ما تأثیر می‌گذارند.»

آفت‌کش‌ها و علف‌کش‌های شیمیایی بخش بزرگی از تجارت آنها در دهه‌های 40، 50 و 60 شد: مواد شیمیایی مانند 2،4،5-T و 2،4-D - نام‌های عجیب و غریب مطمئناً، احتمالاً به این معناست که مصرف‌کنندگان را نپذیرند. سوالات زیادی بپرسید عامل نارنجی از 2،4،5-T و 2،4-D تشکیل شده بود و مونسانتو بزرگترین تولید کننده عامل نارنجی در طول جنگ ویتنام بود. [2،4،5-T] آلوده به یک ماده شیمیایی به نام دیوکسین بود. شرکت داو کیمیکال در سال 1965 به مونسانتو نامه نوشت و گفت که [دیوکسین] "سمی ترین ترکیبی است که تا به حال تجربه کرده اند."

مونسانتو تقریباً هر چیزی را که دنیای مدرن را ساخته است ساخته است. من می‌خواستم نه فقط داستان کشاورزی را تعریف کنم، بلکه به ترکیبات دیگری برگردم که هنوز با ما هستند و هنوز بر محیط زیست ما تأثیر می‌گذارند.

بایر در سال 2018 مونسانتو را خریداری کرد و به نظر می‌رسد که آنها می‌خواهند از گذشته شیمیایی خود دور شوند. آیا می‌توانید در مورد محوری که آنها می‌سازند صحبت کنید؟

مشخص نیست که آن محور قرار است چگونه به نظر برسد. من این فرصت را پیدا کردم که با باب شاپیرو، که رئیس مونسانتو در دهه 90 بود، مصاحبه کنم. من واقعاً فکر می‌کردم که شاپیرو به کاری که انجام می‌دهد اعتقاد دارد. به نظر می‌رسید که او از ارزش‌های خوب انگیزه دارد. اعتقاد او این بود که این محصولات دستکاری شده ژنتیکی - به ویژه فناوری Roundup Ready و فناوری Bt، که [از باکتری Bacillus thuringiensis استفاده می‌کند و] به گیاهان اجازه می‌دهد تا آفت‌کش‌های خود را تولید کنند - نه تنها عملکرد محصول را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهند، بلکه ورودی‌های پتروشیمی ما را نیز به شدت کاهش می‌دهند. .

این در کوتاه مدت برای فناوری Bt کمی صادق است. اما علف‌کش‌ها اکنون مقدار بسیار بیشتری از نهاده‌های پتروشیمی [در مزارع] را نشان می‌دهند، زیرا میزان استفاده از علف‌کش‌ها از زمان معرفی محصولات دستکاری شده ژنتیکی در سال 1996 افزایش یافته است. برخی از منطق آن - به هیچ وجه درست نبود.

اکنون ما شاهد بازگشت مواد شیمیایی قدیمی [برای مبارزه با علف‌های هرز مقاوم به علف‌کش‌ها] بوده‌ایم. با اسپری مداوم آن مقدار از مواد شیمیایی، مقاومت ظاهر می‌شود.

شما تلاش مونسانتو برای کنترل اطلاعات در مورد ایمنی محصولات خود را با صنعت تنباکو مقایسه می‌کنید که تلاش می‌کند در مورد ارتباط بین سیگار کشیدن و سرطان شک و تردید ایجاد کند. آیا می‌توانید مثالی بزنید که چگونه آنها «دروازه‌بان» اطلاعات بودند؟

من توانستم به سوابق داخلی شرکت دسترسی پیدا کنم، عمدتاً از طریق اسناد دادگاه که یا در طول محاکمه علیه مونسانتو یا بایر یا از طریق اسناد بایگانی منتشر شده بودند. من اجازه استفاده از سوابق شرکت مونسانتو در سنت لوئیس را داشتم.

اگر به برخی از این اسناد نگاه کنید، بسیار واضح است که آنها در حال انجام مطالعات داخلی خود در مورد محصولات خود هستند. به عنوان مثال، در یک سند، می‌گوید که مشکل سمیت PCB‌ها «بار برفی» است - آنها می‌دانند که این یک آلاینده جهانی است، و این را به وضوح می‌نویسند.

در سندی دیگر، یکی از کارمندان مونسانتو به مردم آموزش می‌داد که چگونه در مورد این مشکل PCB صحبت کنند: «اطلاعات ارائه ندهید، اجازه ندهید اطلاعات زیادی منتشر شود». سند دیگری می‌گوید: «تا زمانی که می‌توانیم آنها را بفروشیم». این یکی از آن لحظات تلخ بود، دیدن فرهنگی سمی که در آن سود در اولویت مردم و سلامت انسان قرار می‌گرفت.

اغلب اوقات مونسانتو می‌توانست جریان اطلاعات را به گونه‌ای کنترل کند که منجر به آسیب شود. هیچ راه دیگری وجود ندارد که بتوان آن را به کشاورزانی که در نهایت تحت تأثیر رانش dicamba قرار گرفتند، بیان کرد.

یکی دیگر از مثال‌هایی که به ذهن می‌رسد مربوط به dicamba بود، علف‌کشی که در پنج سال گذشته بسیار محبوب شده است زیرا علف‌های هرز مقاوم به Roundup را می‌کشد. ما به این ماده شیمیایی ایجاد شده در دهه 1960 برمی گردیم. مشکل دریفت‌های dicamba [روی هوا] است. بنابراین، اگر دانه‌های مقاوم مونسانتو به دیکامبا ندارید، این ماده شیمیایی می‌تواند روی زمین شما نفوذ کند و بر محصولات شما تأثیر بگذارد. مونسانتو تلاش کرد تا آزمایش‌های دانشگاه عمومی فرمول خاص dicamba خود - "VaporGrip" - را کنترل کند تا از آزمایش نوسانات و تبخیر آن جلوگیری کند. آنها می‌دانستند که اگر دانشگاه‌ها آن را آزمایش کنند، این مشکل را پیدا خواهند کرد. منظور من از دروازه بان اطلاعات بودن همین است.

اغلب مونسانتو می‌توانست جریان اطلاعات را به گونه‌ای کنترل کند که منجر به آسیب شود. هیچ راه دیگری برای ارائه آن به کشاورزانی که در نهایت تحت تأثیر این رانش dicamba قرار گرفتند وجود ندارد.

این همکاری بین مونسانتو، دولت ایالات متحده و دانشگاه‌های تحقیقاتی، سیستم کشاورزی در مقیاس بزرگ را ایجاد کرد که امروزه می‌شناسیم. آیا بایر هنوز از حمایت افرادی برخوردار است که سیاست کشاورزی ایالات متحده را انجام می‌دهند؟ آیا آنها برای آینده سیستم غذایی چشم انداز یکسانی دارند؟

آره. در دهه‌های 30 و 40، منطق کشاورزی فشرده مواد شیمیایی در سازمان فدرال بزرگ ناظر بر کشاورزی بدون تردید بود. در این کتاب، من یک درب گردان بین برخی از افراد تنظیم کننده این شرکت‌ها و مونسانتو را مستند می‌کنم. بنابراین، اگر فکر کنیم که دولت فدرال لزوماً وارد عمل می‌شود و این مشکلات را متوقف می‌کند، این کتاب نشان می‌دهد که اینطور نیست. این سبک کشاورزی پذیرفته شده است، اگرچه ما شاهد مشکلاتی در زمین هستیم.

من به تازگی با یک کشاورز ارگانیک در داکوتای جنوبی صحبت کردم. او کمباین خود را متوقف کرد تا با من در مورد مشکلاتش با دریفت dicamba صحبت کند. این شخصی بود که قبلاً فناوری Roundup-ready را فروخته بود و دید که با این فناوری چه اتفاقی افتاد و تصمیم گرفت ارگانیک شود. او گفت: "من از این کار محافظتی ندارم. به نظر می‌رسد که در مورد کشاورزانی مانند من هیچ تخفیف نظارتی دریافت نمی‌کنیم.

دادگاه ناحیه نهم در سال 2020 استفاده از dicamba را در ایالات متحده به طور موقت متوقف کرد و آنها گفتند که چون از هدف خارج می‌شود، "بافت اجتماعی جوامع کشاورز را پاره می‌کند." من فکر می‌کنم که این روش برای استفاده از فناوری مهندسی ژنتیک درست است. ممکن است راه‌های هوشمندانه‌ای [برای استفاده از آن] وجود داشته باشد - نمی‌دانم در خط لوله چیست - اما روشی که ما شاهد استفاده از آن در طول 25 سال گذشته بوده‌ایم واقعاً مشکل‌ساز بوده است و ما مجبور خواهیم بود بسیار چرخش کنیم. به شدت. نمی‌دانم بایر آماده این کار است یا خیر.

 

در اصل، مواد شیمیایی مانند Roundup با این ایده فروخته می‌شد که کشاورزان را آزاد می‌کند یا به آنها انتخاب بیشتری می‌دهد. آیا می‌بینید که امروزه از آن زبانی برای فروش این مواد شیمیایی استفاده می‌شود؟

بله، کاملاً بازیافت شده است. من به ماشین Wayback برگشتم و به صفحات وب قدیمی مونسانتو در دهه 1990 نگاه کردم: "فناوری Roundup Ready، سیستمی که شما را آزاد می‌کند." اما اکنون - آن کشاورز که من در موردش صحبت کردم - آیا واقعاً او را آزاد می‌کند؟

باید واضح بگویم، برخی هستند که مشکل [علف‌های هرز] مقاوم چندانی نداشته‌اند. کشاورزان احمق نیستند؛ اینطور نبود که آنها این انتخاب را انجام دهند زیرا لزوماً تحت فشار قرار گرفتند. به آنها گفته شد که شما به هیچ علف کش دیگری نیاز ندارید و این قرار بود هزینه و کار شما را کاهش دهد. این قرار بود یک سیستم عالی باشد!

اکنون آنها در واقع برای بذرهایی که دارای چندین صفت هستند هزینه بیشتری می‌پردازند. برخی به EPA پیشنهاد شده اند که در برابر پنج علف کش مختلف مقاومت می‌کنند. اگر شما فردی هستید که به داشتن مواد شیمیایی کمتر در سیستم غذایی خود اهمیت می‌دهید، این راه حلی نیست. این یک مدل تجاری عالی برای مونسانتو است، اما مشکلی را برای کشاورز حل نمی‌کند.

 

شما گفتید که این باعث پاره پاره شدن تار و پود جامعه می‌شود. میشه بیشتر بگی؟

راه دیگری که Roundup آزاد نکردن [کشاورزان] بود، سیستم نظارتی بود که محصولات آنها در دهه 90 ایجاد کردند. کشاورزان هنگام خرید بذر از مونسانتو مجبور به امضای قراردادهای استفاده از فناوری بودند که آنها را از ذخیره یا فروش دانه‌های خود پس از برداشت جلوگیری می‌کرد. مونسانتو شروع به استخدام کارآگاهان و حتی استفاده از هلیکوپترها برای اجرای این قراردادها کرد. کشاورزان و همسایگان علیه یکدیگر قرار گرفتند. شما همچنان می‌توانید همین الان 1-800-ROUNDUP را شماره گیری کنید تا فردی را گزارش دهید. فقط به نظر می‌رسد وقتی دنیایی که ما در آن زندگی می‌کنیم مشکلی وجود دارد. این سیستمی نیست که جامعه را ایجاد کند.

 

بخش آخر کتاب شما در مورد بازارهای خارج از کشور صحبت می‌کند که بایر در برزیل و ویتنام دنبال می‌کند. آن مکان‌ها با علف‌های هرز مقاوم در برابر Roundup که کشاورزان در ایالات متحده دارند، برخی از مشکلات را تجربه می‌کنند. بازار بین‌المللی بایر پس از برخی از دعاوی راندآپ که در اینجا با آن مواجه شدند، اکنون چگونه است؟

این یک آشفتگی مطلق است. زمانی که بایر در سال 2018 مونسانتو را خرید، اولین پرونده Roundup که بلافاصله پس از آن با آن مواجه شد، حکم 287 میلیون دلاری بود. این فقط یک مورد از 120000 نشستن در بال‌ها بود. در عرض یک سال، ارزش بایر بیش از 30 درصد کاهش یافته بود و ارزش آنها همان مقدار پولی بود که در وهله اول برای خرید مونسانتو استفاده کرده بودند. آنقدر بد بود که سهامداران به مدیرعامل و هیات مدیره رای اعتماد دادند. آنها شاید به طور موقت از بدترین حالت جلوگیری کرده اند و می‌گویند که با پرداخت 15 میلیارد دلار برای رسیدگی به موارد گلایفوسیت موافقت می‌کنند.

بایر در تلاش است تا به برزیل و ویتنام گسترش یابد و به فعالیت‌های خود در سایر کشورهای خارجی ادامه دهد. اتفاقا ویتنام جایی است که از عامل نارنجی استفاده شده است. هنوز آنجاست آلودگی دیوکسین هنوز در زمین است، زیرا کشاورزان اکنون در حال اسپری کردن فناوری Roundup Ready هستند. این لایه‌های تاریخ وجود دارد - ما واقعاً آنجا را ترک نکرده‌ایم.

ما هنوز با آن گذشته حساب نکرده ایم. من به طور مجازی در طول همه گیری همه گیر به جلسه سهامداران بایر رفتم. آنها اشاره کردند که یک علف کش جدید دارند که در حال بیرون آمدن است و من با خودم فکر کردم: آنها آن را دریافت نمی‌کنند. فکر نمی‌کنم آن‌ها متوجه شوند که این یک مسئله سیستمی است که در خود فناوری ایجاد شده است. برای رهایی از آن به تفکر خلاقانه واقعی نیاز داریم.

یک مطالعه ناسا نشان می‌دهد که تغییرات آب و هوایی می‌تواند تأثیر معکوس بر عملکرد ذرت و گندم تا پایان دهه داشته باشد.

 

جوناس جاگرمایر، دانشمند آب و هوا، به پروژه تحقیقاتی براونفیلد می‌گوید که عملکرد ذرت بیش از 25 درصد کاهش می‌یابد در حالی که عملکرد گندم می‌تواند حدود 17 درصد رشد کند. سطحی که کشاورزی کنونی با واقعیت آب و هوایی جدید مواجه است، بسیار گسترده است، انطباق هدفمند، اجرای آن واقعاً در سال‌های آینده بسیار مهم خواهد بود.»

 

او می‌گوید این مطالعه از مدل‌سازی محصول و اقلیم تحت سناریوی انتشار گازهای گلخانه‌ای بالا استفاده کرد و دریافت که تغییر در بازده به دلیل افزایش دما و سطوح دی اکسید کربن و تغییر الگوی بارندگی است.

 

به عنوان مثال، او می‌گوید: «الگوی بارندگی تغییر یافته منجر به برنده‌ها در یک طرف و بازنده‌ها از سوی دیگر می‌شود - خشکسالی شدیدتر و شدیدتر خسارات زیادی خواهد داشت و سپس بارش بیشتر در برخی مناطق به طور بالقوه منجر به سود خواهد شد.

 

او گفت که این تغییرات کشت ذرت در مناطق استوایی را دشوارتر می‌کند، اما می‌تواند دامنه رشد گندم را افزایش دهد که مسائل نابرابری جهانی را تشدید می‌کند. زیان‌هایی که در بین این مناطق شبیه‌سازی می‌شود، مستقیماً بر معیشت و امنیت غذایی در این جوامع تأثیر می‌گذارد که به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.»

 

او می‌گوید که تأثیر دیگر تجارت جهانی کالا خواهد بود زیرا گندم نمی‌تواند به راحتی جایگزین ذرت شود.